ANADOLU TURNESİ ( 3 )

Anadolu turnelerinde olsun, konser salonlarında olsun, birlikte çalışıp da sevgi, saygı,
dostluk ilişkisi kurmadığımız hemen hemen hiç kimse yok gibi.

Öncelikle; bana telefon edip "Hani geliyordun lan eş... Koca tencere fasulyeyi bir başıma yedim..." diyen can arkadaşım, dostum, sevgili
Deniz Erkanat.

Sahnede, arada bir beni dürtüp "Necmi. Şarkının bu kısmını sen söyle. Tıkandım..." diyen güzel ablam Tülay Özer.

Sinirlenince ( ortamına bakmadan ) aklına ve ağzına geleni söylemekten kaçınmayan, başının ağrıdığını söyleyen Engin'e bir hap verip
turne boyunca ruh gibi gezmesini sağlayan, ama, tam bir "hökümat gadın" tam bir delikanlı kadın Mehtap Ar. Allah, rahmet eylesin.

Hanımefendiliğinden - sanatından hiç bir zaman taviz vermemiş Bilgen Bengü ve Suna Yıldızoğlu.

Kulisten sahneye koşarken gitarın sapına peruğunu kaptırıp, jet hızıyla geri dönen, unutulmaz Erol Büyükburç.

Nana Song şarkısının Türkçesiyle koştura koştura halı döşeli sahneye çıkıp, orta yere gelince halıyla birlikte kaybolup, sonradan
şarkı söyler halde sahne altında bulunan, güzeller güzeli Rezzan Yücel,

Kayseri'de ( o zamanlar yeni inşa edilen ) kültür salonu'ndaki konser sırasında, "Size bir Kayseri türküsü okumak istiyorum.
Aranızda Kayseri'li var mı ?" diye soran canların canı, güzel insan Coşkun Demir.

Arada bir de olsa şarkıcı görevi üstlenen ( gerçekten de çok iyi şarkıcıydı ) turne komiserimiz, ağabeyimiz, bana "Necmi, bu
şarkıları söyleyeceğim. Bilmediğin var mı ?" diye sorup, "Tamam ağabey. Hepsini çalarım" yanıtı alınca "Yahu, senin bilmediğin hiçbir şarkı yok
mu ?" diye soran ve "Bir yemek ısmarlarsan, söylerim" cevabı alan ( zira; lokantayı dolaşıp, herkesin tabağından bir parça alarak
karnını doyurur, hesap ödemezdi ), babaların babası Cemal Coşar. Moral olsun diye, sahneye çıkmadan önce zarf içinde hazırladığı
o günkü yevmiyelerimizi verir, "Bu günü de kurtardınız çocuklar..." derdi.

Bana insanlığın, saygınlığın, bilimin... değerini öğreten, üzerimden dostluk elini bir kez olsun çekmeyen, ağabeyim, dostum, değerli büyüğüm
Edip Akbayram.

Şarkı sözü yazarı, besteci ikili, değerli Eda ve Metin Özülkü.

Uzun zamandır görüşemediğim ama dostluğunu unutmadığım Levent Yüksel.

Muhteşem şarkıcı, üst düzey müzik bilgisine ve kültürüne sahip kadın; Seyyal Taner.

Türkiye'de sanatçı dendiğinde isimleri mutlaka sayılacak Neşe Karaböcek, Ela Altın, dayı dediğim büyük insan ( çocukken en büyük
tutkum; o'nun evinde Teksas - Tom Miks okumaktı ) Yıldırım Gürses.

Orkestralarda birlikte çaldığımız bir çok müzisyen arkadaşım oldu. Tartıştığımız, fikir birliğine vardığımız zamanlar da oldu elbet.
Ekmeğimizi - suyumuzu... gerektiğinde giysilerimizi bile paylaştık.
Günlerce turne otobüsünde uyuduk, uyandık.
Hatta Engin, otelde yattığımız nadir günlerden birinde sordu "Necmi, uyumadın mı be ?"
"Nasıl uyurum yahu. Bu yatak sallanmıyor ki ?"

Dostlarım, müzisyen arkadaşlarım, ağabeylerim;
Engin Düzyol, Ali Erdal Korkmaz, Şükrü Balıkçıoğlu, Turgut Oksayoğlu, İsmail Soyberk, Kenan Tahaoğlu ( Bebek kafa ),Ufuk Saraç, Engin Süelözgen,Taner Olcay,
Yalçın Şaşmaz, Oğuz Kutmandu,
Erdeniz Altay, Mehmet Yankır, Hakan ve Alkan Başar, Mustafa Kütükçü, Selim Nafiz Demirel ( Sansar Selim ), Sezar Soğukpınar,
Behiç Özer, Ulaş Pelit, Okan Pelit, Özkan Akbaydoğan, Dostlar grubunun kurucusu saygıdeğer ağabeyim Cudi Koyuncu, Saygun Arpalı...
Ve, tüm yaşamını müzik ve sahne sanatçılarının geleceğine adayan, rahmetli ağabeyim, dostum, sendika başkanım Mehmet Çırıka.

Ankara Radyo Evi'nin saygıdeğer saz sanatçıları, değerli hocalarım;
Cengiz Dişçioğlu, Özer Altın, Bülent Ulusoy, Selahattin Altınbaş, Hüseyin İleri, İsmail Akdeniz, Cahit Ünyaylar...

isimleri aklımda olsa da soyadlarını anımsayamadığım için yazamadığım nice dostlara selam olsun.

Açıkçası; insani - felsefi ve mesleki açıdan çok şey öğrendiğim dostlarıma, meslekdaşlarıma, yoldaşlarıma... minnettarım.

Sürecek.