Bu yazıyı yazarken ‘ çok çok çokkkk ... dikkatli olmaya ‘ çabalıyorum. Hem bugünkü mahkemeden çıkan ‘ ceza ertelemesi ‘ kararı, hem de Ankara Kalesi’nde restoran çalıştıran kardeşimin ekmek teknesine el konması, benim elimi - kolumu bağladı. Ne çare ki içimdeki “ adalet özlemi “ tüm olasılıkları - bir süre için - gözardı etmeme yol açıyor.

Biliyorsunuz, hava alanları, köprüler, otoyollar, rezidanslar ... yapılacak diye “ kentsel dönüşüm maskesi altında “ birçok yerde insanların evleri, başlarına yıkılmış, aileler, sokakta bırakılmıştı.

İstanbul’un tarihi - turistik mekanları, kentsel dönüşüme feda edilmişti.

Santral inşaatları, binlerce yıllık tarihimizin sular altında kalmasına yol açmıştı.

Şimdi ...

... Başkent Ankara’nın göbeğinde - sözde - kamulaştırma adı altında milletin tapulu malı ( duyumlarımıza göre ) TÜRGEV vakfına devrediliyor.

Yine duyumlarımıza göre sadece Ankara Kalesi’ndeki mekanlar değil, Ulucanlar, Dışkapı, Ulus, Anafartalar ... gibi semtler de sırada.

Ne yapılmak isteniyor ?

Elbette, sadece varsayım bizimki.

Tarihi yapılar korunacak mı ? Sanmam.

Satılabilir.

Oteller, siteler, pahalı - gösterişli alışveriş merkezleri ... yapılabilir.

Yine “ duyumlarımıza göre “ daha bu günden binlerce talipli sıradaymış.

Dilerim bu duyumlarımız “ safsata olmaktan öte “ gitmez.

Çünkü, öylesi bir durumda Sn. Bülent Arınç’ın “ Ankara’yı parsel parsel sattınız “ sözlerine bir açıklama getirmesi gerekir.

Tabi, TÜRGEV vakfı sorumlularının da.

Necmettin Tanju SÜAR.

9.3.2017. Prş.